قصه من و شما و روستا

خوب یادم هست سال‌ها پیش، عمویم، همه نوه‌های خانواده را سوار ماشین می‌کرد و با مادربزرگم به دهی اطراف تهران می‌برد. تصویر چشمه بزرگ ده هم، خیلی خوب در ذهنم مانده، به خاطر بید مجنونی که شاخه‌های بالای سرش با نسیم می‌رقصیدند؛ هنوز هم گاهی چشم‌هایم را می‌بندم و به رازهایی که بید مجنون شاهدش بوده فکر می‌کنم...

خیلی وقت است که دلم برای دیدن آن منظره‌ها تنگ شده، چند بار عزم رفتن کردم اما هر بار به بهانه‌ای راهم را کج کردم... شاید هم ترس نمی‌گذارد؛ ترس ندیدن دوباره تصاویری که در ذهن دارم، ترس این که دیگر آقا دایی نباشد یا بزها و گوسفندهای طویله تعدادشان کمتر شده باشد... این که دیگر حسن آقا نباشد که گله گاوها را هدایت کند سمت خانه‌شان... یا بی‌بی خانم که شیر داغ از بز بدوشد و به زور به خوردمان دهد... خستگی زندگی در شهر، من را و همه را از قصه‌های روستا دور کرده. این روزها فقط از دور همه چیز را تماشا می‌کنیم و به‌به و چه‌چه‌مان به‌راه است. کمی همت می‌خواهد؛ برای من و شما و به خاطر خودمان، که طبیعت محیط اطرافمان را کمی دورتر از شهر محل زندگی، یا کمی دورتر از مقصدهای همیشگی در سفرها، لمس و از نزدیک تجربه کنیم.

روستاهای امروزی 

همه‌مان خوب می‌دانیم که خیلی از روستاها دیگر شبیه 20-30 سال پیش نیستند. حق هم دارند. اما هنوز روستاهایی هم هستند که توانسته‌اند بافت قدیمی‌شان را حفظ کنند و این روزها که تب گردشگری بالا گرفته، خودشان را برای پذیرایی از مسافران و اقامت‌شان آماده کنند.

روستاهایی که در لیست میراث فرهنگی به عنوان روستاهای هدف گردشگری شناخته شده‌اند و با همت صاحبان خانه‌های روستایی در قالب اقامتگاه‌های بومگردی شکل گرفته‌اند. حتما شما هم اسم بومگردی به گوش‌تان آشناست و در موردش مطالبی می‌دانید.

اقامت در خانه‌های روستایی   

در اقامتگاه‌های بومگردی روستایی بنای خانه‌ها، بافت سنتی دارند و بیشترشان بازسازی شده ‌ند. صاحبان خانه که میزبان مسافران هستند، در همان خانه سکونت دارند و مهمان‌نوازی می‌کنند. نفس‌شان گرم و حضورشان پرانرژی است، آن‌قدر که همه غصه‌های دنیا را در طول اقامت فراموش می کنید.

صبحانه، ناهار و شام با هزینه مناسب و از انواع غذاهای محلی سرو می‌شود؛ گاهی دستپخت میزبان، گاهی دستپخت همسایه‌ها ...

***

به مقصد که می‌رسی، انگار به خانه یک آشنا رفته‌ای، آشنایی که از سال‌های دور تو را می‌شناسد. استقبالشان حسی را در تو زنده می‌کند که شاید هرگز تجربه نکرده‌ای. با این‌که خانه و وسایلش را اولین بار است که می‌بینی اما انگار در و دیوار، طاقچه و قالی و پنجره همه به تو می‌گویند که خانه، خانه توست...

همه اهالی می‌خواهند تو راحت باشی و اقامت در روستایشان برایت دُردانه باشد. بعد از استراحت، می‌توانی به گشت‌و‌گذار بروی. فقط کافی است از میزبان بخواهی که راهنمایی‌ات کند. دیگر همه چیز مهیاست... از کوچه‌های روستا که می‌گذری همه به لبخند و سلام مهمانت می‌کنند. غریبه برای مردم روستا معنایی ندارد؛ همه مهمانند و مهمان همیشه برایشان عزیز.

به طبیعت روستا و اطراف که می‌رسی، همه چیز وصف نشدنی است. چرخی بزن و لذت ببر. زمان در برابر لذت بردن از طبیعت دیگر معنایی ندارد. همه ساعت‌ها و لحظه‌هایش خاطره‌سازند.

***

 صنایع دستی را فراموش نکنید!

وقتی گذرتان به روستاها و اقامتگاه‌های روستایی افتاد، حتما از محصولات و صنایع دستی مردم روستا دیدن کنید و با خرید از آنها (که قطعا هزینه گزافی مثل خرید در شهر را ندارد) حمایت‌شان کنید.

این کار پیامدهای خوبی دارد؛ مهمترینش این که، به رونق کسب و کارهای روستایی کمک می‌کنید و در قدم‌های بعدی سهمی هرچند کوچک در ایجاد انگیزه برای تداوم زندگی روستایی خواهید داشت. از محصولی استفاده خواهید کرد که بدون واسطه به دست‌تان رسیده و طعم متفاوت‌تری از همیشه برایتان خواهد داشت.

***

خورشید، کم‌کم بارش را می بندد، روستا آرام‌تر می‌شود، مردم روستا به سمت خانه‌هایشان روانه می‌شوند تا همراه با خانواده شب را صبح کنند.

دیگر فقط صدای جیرجیرک‌ها می‌آید. مرغ و خروس‌ها، گاو و گوسفندان و بزغاله‌ها، بی‌صدا می‌شوند.

زندگی در هر خانه به روال است. آسمان اینجا انگار شکل دیگری است، نزدیک‌تر است و پرستاره. مهتابش انگار دلخوش‌تر می‌تابد. دستت را که بلند کنی می‌توانی یکی از آنها را بچینی. اما نه، شاید آن ستاره دلخوشی کسی باشد پشت کوه‌ها و تپه‌ها... میزبان اتاق را برای خوابیدن آماده کرده است. دلم لک زده برای تشک و بالش‌های پَر؛ خسته بودم از این همه الیاف مصنوعی انگار...

***

 امکانات اقامتی در خانه‌های روستایی 

رختخواب‌ها در خانه‌های روستایی معمولا به صورت کف‌خواب هستند و صفر تا صد آن توسط مردم روستا آماده و دوخته شده است. اما در بعضی از خانه‌های روستایی برای کسانی که شرایط جسمانی خاص دارند، امکان استفاده از تخت هم در نظر گرفته شده. اگر این موضوع برایتان اهمیت دارد حتما قبل از رزرو اقامتگاه در مورد این موضوع مطمئن شوید تا در طول اقامت مشکلی نداشته باشید.

***

بوی نان محلی، شروع صبح جدید را خبر می‌دهد. صبحانه محلی منتظر است. هرچه می‌خواهید مهیاست. صبحانه‌ای سالم با مزه‌های بی‌نظیر... اینجا از مایکروویو خبری نیست، چای و نان بوی هیزم می‌دهند و طبیعت زیبا مزه هر چیزی را دو چندان می‌کند.

***

 قوانین اقامت در روستاها 

وقتی برای اقامت در روستای موردنظرتان تصمیم گرفتید، به خاطر داشته باشید که سفر به روستا و اقامت در خانه‌های روستایی قوانین خودش را دارد.

قبل از سفر و اقامت روستایی، در مورد نحوه رفتار با مردمان روستای موردنظرتان تحقیق کنید و اطلاعاتی داشته باشید. درست است که همه مردم ایران مهمان‌دوست هستند و همیشه رویشان برای پذیرفتن مهمان باز است، اما هر منطقه آداب مربوط به خودش را دارد. سعی کنید با رعایت آداب و رسوم منطقه‌ای که به آن سفر کرده‌اید و احترام گذاشتن به باورهای مردم منطقه، خاطره خوشی برای خودتان و میزبانتان بسازید.

رزرو اقامتگاه‌ روستایی 

در «مکانچی» اقامتگاه‌هایی در روستاهای هدف گردشگری که در حال حاضر آمادگی پذیرش میهمان در سراسر ایران را دارند، معرفی و امکان رزرو آنلاین را برایتان فراهم کرده‌ایم.

باید و نبایدهای اقامت در روستا 

لطفا در طول سفر به روستا یادتان باشد که:

- مراقب طبیعت و محیط‌زیست روستا باشید.

- اقامتگاه‌های روستایی معمولا به صورت کف‌خواب هستند؛ در صورت نیاز ملحفه و پتو همراه‌تان داشته باشید.

- در بعضی از خانه‌های روستایی، سرویس‌های بهداشتی بیرون از اتاق‌ها و در حیاط قرار دارند.

- بیشتر روستاها رستوران ندارند اما برای تهیه غذای روزانه‌تان می‌توانید از افراد بومی برای سفارش وعده‌های غذایی کمک بگیرید.

- برای گردش در اطراف روستا و استفاده از دیدنی‌ها، حتما میزبان را در جریان بگذارید تا ضمن راهنمایی، در صورت نیاز همراهی‌تان کند.

برای اطلاع از فهرست اقامتگاه‌ها و امکانات یا نحوه اقامت در روستا، می‌توانید از طریق سایت مکانچی یا شبکه‌های اجتماعی با ما در ارتباط باشید تا برای دریافت اطلاعات بیشتر راهنمایی‌تان کنیم.